Tijdens onze reis op Java en Bali, hadden we een extra dag ingepland om Kasih, ons pleegkind, en haar familie te bezoeken. Vooraf hadden we al enkele malen contact hierover gehad met Ernawati Yayuk van Permata Hati het team in Malang.
Yayuk had alles tot in de puntjes verzorgd. De familie was door Yayuk ingelicht dat we kwamen en men maakte zich een beetje zorgen om van wat ze moesten doen als wij bij ze op bezoek kwamen. Yayuk heeft ze vooraf wat gerust gesteld en dat er verder niets bijzonders van ze verwacht werden.
Op de 13e juni kwamen we in de namiddag in Malang aan en met Yayuk afgesproken dat ze ons de 14e juni ’s-morgens om 09.00 uur kwamen ophalen. Yayuk en de social worker Emanuel Ponidi pikten ons de volgende ochtend bij ons hotel op en gingen we op weg naar Pulungdowo, waar Kasih en haar familie woont. Voordat we aankwamen in Pulungdowo, hebben we eerst nog wat dagelijkse boodschappen voor de familie gekocht, zoals rijst, thee, suiker, melk etc. Na een rit van circa 35 minuten arriveerden we in Pulungdowo en werden verwelkomd door Kasih en haar familie. Het gehele gezin was compleet. De ouders, Kasih, haar oudste broer en haar jongste zusje.
De kennismaking was heel hartelijk en vriendelijk. De omstandigheden waarin de familie zit was allesbehalve optimaal. De vader had enige tijd geleden een beroerte gehad en kan daardoor niet meer werken, hetgeen direct impact heeft op de financiële middelen die men tot de beschikking heeft. Dit trof ons wel.
Kasih is een heel rustig en bescheiden meisje, hetgeen later in het gesprek door de moeder ook bevestigd werd. We kregen thee met wat lekkers erbij aangeboden en werden door ons de dagelijkse boodschappen en presentjes uitgereikt. Ook met de dagelijkse boodschappen was men erg blij.
Yayuk fungeerde gelukkig als tolk en zodoende konden we praten met zowel de ouders als Kasih. De vader van Kasih kon zelfs wat Engels verstaan en spreken.
De ouders waren heel erg blij met de ondersteuning voor Kasih en kunnen haar hierdoor ook hopelijk een betere toekomst geven. Kasih heeft met succes de basisschool afgerond en gaat medio juli naar de junior high school. Zij wil later graag lerares worden en andere kinderen helpen om te leren. De vakken op school die zij het liefste doet zijn taal en citizenship. Voor zover door ons begrepen houdt citizenship in dat ze leren over rechten en plichten als Indonesisch burger.
Kasih’s oudere broer is gestopt met school en werkt als arbeider net als haar moeder. Mitha haar jongste zusje gaat medio juli naar de 1e klas van de basisschool. Gezien de omstandigheden waarin de familie leeft, geen inkomsten meer van de vader omdat hij niet meer kan werken, hebben wij, in overleg met Yayuk, besloten om ook Mitha te gaan ondersteunen. Dit heeft Yayuk ook aan de ouders van Kasih verteld en men was hier heel erg blij mee, zodat ook Mitha mogelijk een betere toekomst tegemoet kan zien.
Vervolgens nog aan Kasih gevraagd wat ze de rest van de dag nog wilde. Ze wilde graag naar Malang naar een shopping mall en naar McDonalds. Bij beiden was ze nog nooit geweest.
Na enkele foto’s gemaakt te hebben van de familie gingen we met de auto op pad naar Malang.
In de shopping mall mochten Kasih en Mitha beiden nog wat uitzoeken. In overleg met de moeder en Yayuk kon Mitha een paar schoenen uitkiezen voor naar school. Kasih was al tevreden met een diadeem (haarband). Meer wilde ze niet hebben. Ook hier bleek weer hoe een bescheiden meisje ze was.
Vervolgens op naar McDonalds. Echt een plezier om te zien hoe men hier van genoot. Uiteraard Ayam (kip) maar nu met wel met frites en geen rijst en een frisdrank.
Na McDonalds nog langs het kantoor van Permata Hati voor een kennismaking met Windarni Esther en Adi Sumei om te zien en te horen wat een mooi en zinvol werk hier men verricht. Ook de rijst die gezinnen krijgen van kinderen die ondersteund worden lag weer gereed voor verdeling.
Vervolgens weer terug naar Pulungdowo. Einde van een mooie en bijzondere dag zowel voor ons als voor de familie.
weer thuis in Pulungdowo nog enkele fotoshoots met Kasih en Mitha.
Dan het onvermijdelijke afscheid van een mooie en bijzondere dag en wel omdat we:
-Kennis hebben kunnen maken met Kasih en haar familie; -Hebben kunnen zien dat ondanks de moeilijke omstandigheden van de familie men ook blij en gelukkig kan zijn; -Naast Kasih ook Mitha gaan ondersteunen; -Hebben kunnen zien hoe goed werk wordt verricht door stichting Kartini en het team in Malang; -Waaraan het geld goed en optimaal besteed wordt.
Na deze onvergetelijke dag hopen we dat we in de toekomst nog een keer Kasih, Mitha en hun familie kunnen bezoeken.
Betsy en Ton Polman, juli 2023